เขาคิดว่าพระเจ้าคงอยู่ไกลมาก และไม่ได้ยินเสียงสวดมนต์อ้อนวอนภาวนาของเขา คิดไปคิดมาจึงตัดสินใจที่จะเข้าไปใกล้พระเจ้าให้มากกว่าเดิม
เขาจึงเข้าไปในวิหารฮินดูแห่งหนึ่ง ถอดเสื้อปูลงกับพื้นนอกวิหารแห่งนั้นแล้วนั่งสวดมนต์ภาวนาต่อพระเจ้า บางคนที่เดินผ่านไปผ่านมานึกว่าเขาเป็นขอทาน จึงโยนเศษเหรียญให้ แต่เมื่อนำมารวมๆกันแล้วก็มีค่าน้อยนิดมาก ไม่พอยาไส้ตัวของเขาเองและครอบครัว
เมื่อเห็นว่าไม่ได้ผล เขาจึงไปที่มัสยิด และไปในโบสถ์ยิว โบสถ์คริสต์ด้วย แต่สุดท้ายผลที่ออกมาก็คล้ายคลึงกัน ไม่ได้ต่างกันสักเท่าไร เขารู้สึกอับจนหนทางยิ่งนัก คิดไม่ตกว่าต้องทำอย่างไร
ระหว่างเดินทางกลับบ้าน เขาหยุดพักอยู่ตรงหน้าผับบาร์แห่งหนึ่ง มีขี้เมา 2-3 คนกำลังเดินออกมาอย่างอารมณ์ดี หนึ่งในนั้นเมื่อเห็นหน้าเขา ก็ควักเงินให้เขา 1,000 บาท
ชายตกยากคนนั้นเงยหน้าขึ้นสู่สวรรค์แล้วพึมพำว่า
พระเจ้า พระองค์ทรงมีอารมณ์ขันเหลือเกินนะ
ดูผลของการไปวัด ไปโบสถ์ กับ การไปผับไปบาร์สิ ไม่เห็นเหมือนที่ท่านสอนไว้เลย
...
.jpg "โรคกระดูกพรุน (Osteoporosis)")
